Πέντε συνήθεις επενδυτικοί μύθοι που θα μπορούσαν να σας στοιχίσουν χρήματα

Οι μύθοι που σχετίζονται με τις επενδύσεις είναι δαπανηροί. Μπορούν να σας οδηγήσουν στην ανάληψη υπερβολικού ρίσκου, ή πολύ λίγου, ή ακόμη και να σας αποτρέψουν εντελώς από το να επενδύσετε τα χρήματά σας, κάτι που κατά πάσα πιθανότητα είναι το πιο δαπανηρό λάθος από όλα τα άλλα. Στο άρθρο αυτό θα ασχοληθούμε με τους πιο συνηθισμένους επενδυτικούς μύθους, από την αντίληψη ότι οι επενδύσεις στις αγορές είναι σχεδόν το ίδιο πράγμα με τον τζόγο μέχρι το ότι χρειάζονται πολλά χρήματα για να κερδίσει κανείς επενδύοντας, και θα παραθέσουμε κάποιες αλήθειες που θα σας απελευθερώσουν στη προσπάθειά σας να κτίσετε τη περιουσία σας.

Μύθος 1ος: οι επενδύσεις είναι βασικά τζόγος

Μύθος 2ος: υπάρχουν «μυστικά» για να πετύχει κανείς επενδύοντας, τα οποία δεν γνωρίζει ο πολύς κόσμος

Μπορείτε να κάνετε μια περιουσία από μυστικές στρατηγικές για επενδύσεις και συναλλαγές, αν είσαστε εκείνος που πουλάει τις στρατηγικές αυτές σε άλλους ανθρώπους που είναι αρκετά αφελείς για να πληρώσουν γι’αυτές!

Οι επενδυτές που προσπαθούν να κερδίσουν την αγορά αποτυγχάνουν συστηματικά να το πετύχουν. Οι περισσότεροι από τους διαχειριστές των λεγομένων «ενεργών» αμοιβαίων κεφαλαίων όχι απλώς αποτυγχάνουν να δικαιολογήσουν τα υψηλότερα κόστη διαπραγμάτευσης που επιβάλλουν οι στρατηγικές τους, αλλά συνήθως δεν τα πηγαίνουν καν τόσο καλά όσο οι δείκτες αναφοράς τους (με άλλα λόγια, τις αποδόσεις που θα πετύχαιναν αν απλώς επεδίωκαν να ακολουθήσουν και όχι να κερδίσουν την αγορά).

Το μυστικό για επιτυχημένες επενδύσεις δεν είναι μυστικό, τουλάχιστον σύμφωνα με τον Μπάφετ, έναν από τους πλέον επιτυχημένους επενδυτές παγκοσμίως. Είναι διαφοροποίηση με χαμηλό κόστος. Και αυτό σημαίνει αμοιβαία κεφάλαια που ακολουθούν τους δείκτες.

«Ο στόχος ενός μη επαγγελματία δεν θα πρέπει να είναι η προσπάθεια επιλογής νικητών, ούτε αυτός ούτε εκείνοι που τον «βοηθούν» δεν μπορούν να το κάνουν αυτό, αλλά θα πρέπει να είναι η κατοχή ενός μίγματος επιχειρήσεων που αθροιστικά προβλέπεται πως θα τα πάνε καλά», εξήγησε κάποτε ο Μπάφετ στους μετόχους της εταιρείας του. Ένα χαμηλού κόστους αμοιβαίο κεφάλαιο που ακολουθεί το δείκτη S&P 500 θα μπορούσε να επιτύχει αυτό το στόχο, πρόσθεσε.

Στη πραγματικότητα, ο Μπάφετ αποκάλυψε σε μια επιστολή του ότι και ο ίδιος ακολουθεί τις συμβουλές που δίνει σε άλλους: μετά το θάνατό του έχει ζητήσει από τον εμπιστευματοδόχο του να τοποθετήσει το 10% της περιουσίας του σε βραχυπρόθεσμα κρατικά ομόλογα και το 90% σε ένα αμοιβαίο κεφάλαιο του δείκτη S&P500 με πολύ χαμηλό κόστος. «Πιστεύω πως η μακροπρόθεσμη απόδοση αυτών των επενδύσεων θα είναι ανώτερη από εκείνες που θα επιτύχουν οι περισσότεροι επενδυτές. είτε είναι συνταξιοδοτικά ταμεία, είτε θεσμικοί επενδυτές, είτε ιδιώτες, οι οποίοι χρησιμοποιούν διαχειριστές με μεγάλες προμήθειες».

Μύθος 3ος: όσο γερνάει κάποιος θα πρέπει να αναλαμβάνει λιγότερο ρίσκο

Οι σύμβουλοι επενδύσεων γνωρίζουν πως οι πελάτες τους θα πρέπει να διατηρούν ένα σημαντικό κομμάτι των συνταξιοδοτικών κεφαλαίων τους επενδεδυμένο σε μετοχές, ακόμη και αν βρίσκονται στη 5η ή στην 6η δεκαετία της ζωής τους. Πρωτοποριακές μελέτες που έγιναν τη δεκαετία του 1990 από τον σύμβουλο επενδύσεων Bill Bengen, οι οποίες στη συνέχεια επαληθεύτηκαν και από άλλους ερευνητές, έδειξαν ότι οι μετοχές προσφέρουν αποδόσεις που υπερνικούν τον πληθωρισμό και βελτιώνουν τις πιθανότητες να μην ξεμείνει κάποιος από χρήματα όταν φτάσει η ώρα της συνταξιοδότησής του.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αμοιβαία κεφάλαια που έχουν κάποια ημερομηνία ως στόχο, τα οποία ξεκινούν επιθετικά και όσο πλησιάζει η ηλικία της συνταξιοδότησης των πελατών τους γίνονται πιο συντηρητικά, διατηρούν συνήθως περισσότερο από το 40% του χαρτοφυλακίου τους (μερικές φορές άνω του 50%) σε μετοχές, ακόμη και για επενδυτές που βρίσκονται σε ηλικία συνταξιοδότησης ή την έχουν.

Στη πραγματικότητα, πρόσφατες έρευνες έδειξαν πως αντί να γίνεται κανείς περισσότερο συντηρητικός όταν συνταξιοδοτείται, θα πρέπει να σκεφτεί αν θα πρέπει να γίνει περισσότερο επιθετικός. Μια προσέγγιση που είναι γνωστή ως «μονοπάτι αυξανόμενης μετοχικής σύνθεσης» μπορεί να μειώσει τις πιθανότητες να ξεμείνει κανείς από χρήματα στη συνταξιοδότηση, σύμφωνα με τους ερευνητές Wade Pfau και Michael Kitces.

Η προσέγγιση αυτή προβλέπει ότι στη συνταξιοδότηση θα μπορεί κανείς να αντλεί κεφάλαια από τρεις «δεξαμενές». Η πρώτη έχει μετρητά ισοδύναμα με τις απαραίτητες δαπάνες για τρία χρόνια. Η δεύτερη περιλαμβάνει ομόλογα που θα μπορούν να χρηματοδοτήσουν τον επενδυτή για τα επόμενα 5-7 χρόνια και η τρίτη περιλαμβάνει μετοχές. Καθώς ο συνταξιούχος επενδυτής θα αντλεί χρήματα διαδοχικά από τις δυο πρώτες δεξαμενές, τα χρήματα αυτά δεν θα ανανεώνονται, επομένως η έκθεση του σε μετοχές, ως ποσοστό του συνολικού χαρτοφυλακίου, θα αυξάνεται. Μαζί θα αυξάνονται και οι πιθανότητες να παραμείνει το χαρτοφυλάκιο υγιές με τη πάροδο του χρόνου, με τη προϋπόθεση ότι θα είναι επαρκώς διαφοροποιημένο.

Μύθος 4ος: όταν μια εταιρεία συζητιέται πολύ, είναι η κατάλληλη στιγμή για να επενδύσει κάποιος στη μετοχή της

Όταν θα αρχίσετε να ακούτε για μια εταιρεία που θα κάνει θραύση, οι καλύτερες μέρες της, τουλάχιστον επενδυτικά, μπορεί να έχουν ήδη περάσει.

Ακόμη και αν καταφέρετε να μπείτε σε μια πολυαναμενόμενη δημόσια εγγραφή εταιρείας, δεν ξεκινάτε από το χαμηλότερο επίπεδο απόκτησης των μετοχών της. Πριν ακόμη διαθέσει τις μετοχές τις στο ευρύ επενδυτικό κοινό, μια συνήθης ιδιωτική εταιρεία έχει αποδεχθεί μια σειρά χρηματοδοτήσεων από ιδιώτες ή εταιρείες. Αυτοί οι επενδυτές-«άγγελοι» είναι εκείνοι που είναι πιθανότερο να έχουν τη καλύτερη απόδοση επί των επενδύσεών τους.

Από τη στιγμή που οι μετοχές μιας εταιρείας αρχίσουν να διαπραγματεύονται σε ένα χρηματιστήριο, μπορεί να μην υπάρχουν πολλά περιθώρια ανόδου της τιμής τους. Οι τιμές μπορεί να καλπάζουν τη πρώτη μέρα, λόγω του ενθουσιασμού, αλλά ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Φλόριντα Jay Ritter κατέληξε στο συμπέρασμα πως μετά τη πρώτη μέρα διαπραγμάτευσης, οι νέες εισαγωγές αποδίδουν χειρότερα από τις άλλες σχετικές μετοχές κατά τα επόμενα έτη. Ο Ritter ανακάλυψε πως οι νέες εισαγωγές της περιόδου 1970-2011 είχαν χειρότερη απόδοση κατά 3,3% από άλλες εταιρείες του ίδιου μεγέθους κατά τα πέντε πρώτα χρόνια μετά την πρώτη εισαγωγή των μετοχών στο χρηματιστήριο. Φυσικά, υπάρχουν εξαιρέσεις, όπως το Facebook, αλλά η επιλογή των νικητών δεν είναι εύκολη υπόθεση.

Μύθος 5ος: χρειάζονται πολλά χρήματα για να επενδύσει κανείς

Θα πρέπει να είστε έτοιμος να αποχωριστείτε τα χρήματά σας αν πρόκειται να επενδύσετε. Χρήματα τα οποία πρόκειται να τα χρειαστείτε στα επόμενα 10 χρόνια δεν θα πρέπει να τα επενδύσετε σε μετοχές, μιας και η αγορά μπορεί να εισέλθει σε μια καθοδική φάση και να μην έχετε το χρόνο να περιμένετε την ανάκαμψη της.

Αλλά δεν χρειάζεται να διαθέτετε ένα βουνό από μετρητά προκειμένου να ξεκινήσετε. Διάφορα συνταξιοδοτικά επενδυτικά προγράμματα σας επιτρέπουν να αρχίσετε να επενδύετε με ένα ελάχιστο ποσοστό του εισοδήματος σας.

Μικρές επενδύσεις, αν γίνονται συστηματικά, μπορούν να εξελιχθούν σε σημαντικής αξίας χαρτοφυλάκια. Αν κάποιος επενδύει 1.000 ευρώ το χρόνο (ή περίπου 83 ευρώ το μήνα) για 40 χρόνια, θα καταλήξει με ένα χαρτοφυλάκιο αξία 250.000 ευρώ, αν οι αποδόσεις των μετοχών είναι κατά μέσον όρο 8% ετησίως, όπως γίνεται ιστορικά σε μεγάλες χρονικές περιόδους. Αν η ετήσια επένδυση αυξηθεί στα 5.000 ευρώ ετησίως, θα μπορούσε κανείς να έχει 1,2 εκατομμύρια ευρώ μετά από 40 χρόνια.

πηγή: Business Insider