όλοι πλέον συνειδητοποιούν ότι το πρόβλημα της Ευρώπης είναι μεγαλύτερο από τη κρίση χρέους

Έχει μάλλον ήδη γίνει γραφικό να συζητάμε για την ευρωπαϊκή «κρίση χρέους», καθώς ολοένα και περισσότεροι οικονομικοί αναλυτές συνειδητοποιούν ότι το πρόβλημα στην Ευρώπη δεν είναι το χρέος, αλλά μάλλον το εμπόριο, ή πιο συγκεκριμένα οι εμπορικές ανισορροπίες. Όταν το Μεξικό διασώθηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’90, η οικονομία του ήταν σε θέση να ανακάμψει υποτιμώντας το μεξικανικό πέσο, κάτι που επέτρεψε στις εξαγωγές του να γίνουν πιο ανταγωνιστικές, με αποτέλεσμα να προκύψει εμπορικό πλεόνασμα. Σήμερα, οι δοκιμαζόμενες από τη κρίση χώρες της ζώνης του ευρώ, όπως η Πορτογαλία, η Ελλάδα και ίσως η Ιταλία, χρειάζονται μια μείωση του πραγματικού κόστους παραγωγής τους. Αν τα νομίσματα τους ήταν ανεξάρτητα, αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί με την υποτίμηση της αγοραίας αξίας τους. Αλλά κάτι τέτοιο δεν αποτελεί επιλογή εντός της ζώνης του ευρώ, και είναι εντός της ζώνης αυτής που θα πρέπει να γίνουν πιο ανταγωνιστικές.

συναλλαγές σε CFD forex, ελληνικών και ξένων μετοχών, χρηματιστηριακών δεικτών, ETF και διαφόρων εμπορευμάτων με τη πλατφόρμα της Plus500 στα ελληνικά!

Οι χώρες αυτές θα μπορούσαν να κινηθούν στη κατεύθυνση της μείωση των ονομαστικών μισθών, μια κατεύθυνση που έχει επιδιωχθεί, για παράδειγμα, από τη Λετονία. Αλλά η Λετονία είναι μια ειδική περίπτωση για πολλούς λόγους, συμπεριλαμβανομένης της έντονης επιθυμίας της να έρθει πιο κοντά στην Ευρωζώνη, στην οποία φιλοδοξεί να ενταχθεί. Είναι  μάλλον απίθανο ότι οποιαδήποτε κυβέρνηση της Δυτικής Ευρώπης που θα κάνει μια τέτοια πρόταση θα παραμείνει για πολύ καιρό στην εξουσία.

Λόγω της αδυναμίας μεταβολής της συναλλαγματικής ισοτιμίας και της απροθυμίας της να μειώσει τους μισθούς, η πορτογαλική κυβέρνηση έχει εφαρμόσει μια καινοτόμο κατεύθυνση «δημοσιονομικής υποτίμησης», μειώνοντας τον φόρο μισθωτών υπηρεσιών, μειώνοντας το κόστος εργασίας, αλλά αυξάνοντας ταυτόχρονα τον φόρο προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ), προκειμένου να διατηρήσει τα φορολογικά της έσοδα.

Αυτή η αδυναμία υποτίμησης του νομίσματος δεν είναι απλώς ένα εμπόδιο για την ανάκαμψη των χωρών των PIIGS. Είναι θεμελιώδες για το τι φταιει πρώτα από όλα για την κρίση.

συναλλαγές σε CFD forex, ελληνικών και ξένων μετοχών, χρηματιστηριακών δεικτών, ETF και διαφόρων εμπορευμάτων με τη πλατφόρμα της Plus500 στα ελληνικά!

Ο ακόλουθος πίνακας εμφανίζει τα μεγάλα ελλείμματα τρεχουσών συναλλαγών που συσσωρεύτηκαν στις χώρες των PIIGS κατά τη περίοδο 2000-2007. Όπως μπορεί κανείς εύκολα να παρατηρήσει, οι πέντε χειρότερες σε επιδόσεις χώρες, αναφορικά με τα ελλείμματα τρεχουσών συναλλαγών, είναι ακριβώς οι χώρες των PIIGS: Πορτογαλία, Ελλάδα, Ισπανία, Ιρλανδία και Ιταλία.

χώρες PIIGS

Δεδομένου ότι ένα αρνητικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών δρα ανασταλτικά στην ανάπτυξη, είναι προφανές ότι οι χώρες αυτές έπρεπε να καλύψουν το κενό με ελλειμματικές δαπάνες, δεδομένου ότι, ελλείψει των συνηθισμένων εμπορικών προσαρμογών, δεν υπήρχε άλλος τρόπος για να διατηρήσουν θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης.

Όλα αυτά είναι μια καλή υπενθύμιση για τον παραλογισμό του γερμανικού ή του φινλανδικού μένους κατά των διασώσεων. Όλα αυτά τα χρόνια απολάμβαναν μεγάλα εμπορικά πλεονάσματα εις βάρος των γειτόνων τους, τα οποία τους επέτρεψαν να ισχυροποιήσουν τη θέση τους χωρίς να συσσωρεύσουν χρέη. Τώρα, βέβαια, γίνονται έξαλλοι με την ιδέα ότι τα χρήματα πρέπει να κινηθούν προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Οποιαδήποτε νέα ευρωπαϊκή πρόταση ή «συμφωνία», η οποία απλά θα απευθύνεται στη τρέχουσα οξεία οικονομική κρίση, χωρίς να λαμβάνει το θέμα αυτό υπόψη της, είναι καταδικασμένη να αποτύχει πολύ σύντομα.

συναλλαγές σε CFD forex, ελληνικών και ξένων μετοχών, χρηματιστηριακών δεικτών, ETF και διαφόρων εμπορευμάτων με τη πλατφόρμα της Plus500 στα ελληνικά!