άρθρο του Ελ Έριαν για την ευρωπαϊκή κρίση
μικρότερη, λιγότερο ατελή και ισχυρότερη Ευρωζώνη προτείνει ο επικεφαλής της PIMCO
Ανοίξτε ένα λογαριασμό στην Plus500 και εξασκηθείτε δωρεάν, με εικονικά χρήματα, στις συναλλαγές σε spreads συναλλαγματικών ισοτιμιών, χρηματιστηριακών δεικτών και εμπορευμάτων«Καθώς οι υπεύθυνοι για τη χάραξη πολιτικής από όλο τον κόσμο συγκεντρώνονται αυτή την εβδομάδα στην Ουάσιγκτον για τις ετήσιες συνεδριάσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας, θα ήταν καλό να θυμόμαστε ένα βασικό μάθημα από την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2008: Στο σημερινό περίπλοκα διασυνδεδεμένο κόσμο, μια κρίση είναι πολύ δύσκολο να περιοριστεί από τη στιγμή που θα επεκταθεί πέρα από επίκεντρο της.», αναφέρει σε άρθρο του στο Foreign Policy ο διευθύνων σύμβουλος της PIMCO, Μοχάμεντ Ελ Έριαν, σχετικά με την ευρωπαϊκή κρίση χρέους.
«Τώρα που η Ιταλία και οι ευρωπαϊκές τράπεζες που κάποτε θεωρούντο ασφαλείς, δείχνουν πλέον ιδιαίτερα επισφαλείς, η ευρωπαϊκή κρίση αποτελεί πλέον ουσιαστική απειλή για την παγκόσμια σταθερότητα και ευημερία. Για το λόγο αυτό η παράταση της αναποφασιστικότητας των υπευθύνων χάραξης πολιτικής είναι τόσο δαπανηρή και η λύση δεν είναι πλέον μόνο στο χέρι της Ευρώπης».
«Όταν ξέσπασε η κρίση χρέους της Ελλάδας πριν από δύο χρόνια, προκαλώντας υποβαθμίσεις της πιστοληπτικής ικανότητας και πανικό στα χρηματιστήρια, πάρα πολλοί Ευρωπαίοι αξιωματούχοι χαρακτήρισαν την κατάσταση ως «διαχειρίσιμη», όπως χαρακτήριζαν και τόσοι αμερικανοί αξιωματούχοι τη κρίση των subprime δανείων του 2007. Αλλά η κρίση στην Ελλάδα έχει πλέον βαθιά μολύνει ένα ταχέως πολλαπλασιαζόμενο πλήθος κλάδων της οικονομίας», συνεχίζει στο άρθρο του ο κ.Ελ Έριαν.
«Δεν είναι πλέον κάτι που αφορά μόνον τις «εξωτερικές περιφερειακές» οικονομίες, όπως η Ιρλανδία και η Ελλάδα, αλλά και τις «εσωτερικές περιφερειακές» δυνάμεις, όπως η Ιταλία και η Ισπανία, τον τραπεζικό τομέα, καθώς και τους ισολογισμούς στον ίδιο τον πυρήνα της Ευρωζώνης και σε ανησυχητικό βαθμό της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ).», επισημαίνει ο κ.Ελ Έριαν.
«Τα επιτόκια των ιταλικών κρατικών ομολόγων βρίσκονται σε ανησυχητικά επίπεδα, παρά τις εμφανείς αγορές από την ΕΚΤ. Οι τράπεζες αντιμετωπίζουν δυσκολίες στο να πείσουν άλλους ιδιωτικούς οργανισμούς να τους δανείσουν χρήματα. Και ο ισολογισμός της ΕΚΤ ολοένα και περισσότερο επιβαρύνεται, τροφοδοτώντας εσωτερικές διχογνωμίες, με αποτέλεσμα αυτός ο κρίσιμος θεσμός, αντί να είναι μέρος της λύσης, να αποτελεί ένα μέρος του προβλήματος».
«Όπως το φθινόπωρο του 2008, δεν θα γλιτώσει σχεδόν καμία χώρα, εάν η συνέχιση της πολιτικής ασυνέπειας οδηγήσει, όπως είναι αναπόφευκτο να γίνει, σε μια ύφεση στην Ευρώπη, σε δυσλειτουργικές χρηματοπιστωτικές αγορές και σε χρεοκοπίες τραπεζών. Όταν πριν από τρία χρόνια έγιναν οι συναντήσεις του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας για να αντιμετωπιστεί η κατάσταση, υπήρχε κάποιου είδους «οδικός χάρτης»: ένα τολμηρό σχέδιο ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, το οποίο πρότεινε η Μ.Βρετανία και το οποίο λειτούργησε ως καταλύτης για μια κοινή ανάλυση και κοινές δράσεις».
«Φέτος, φαίνεται ότι οι πολιτικοί δεν θα έχουν τέτοια τύχη. Η διεθνής κοινότητα δεν διαθέτει ένα αποτελεσματικό συντονιστή πολιτικής. Αντιθέτως, δεν μοιράζονται καν μια κοινή ανάλυση του τι φταιει στην παγκόσμια οικονομία. Και το αίσθημα της κοινής ευθύνης έχει πέσει θύμα διαπληκτισμών και αντεγκλήσεων», επισημαίνει ο διευθύνων σύμβουλος της PIMCO στο άρθρο του.
«Υπάρχουν τώρα δύο διαφορετικές αλλά αλληλένδετες δέσμες προκλήσεων προς αντιμετώπιση, εάν πρόκειται να αποφευχθεί άλλη μια παγκόσμια καρδιακή ανακοπή: το πρόβλημα του δημόσιου χρέους και το πρόβλημα της ανάπτυξης, καθώς και τα ανεπαρκή κεφάλαια των τραπεζών και η ποιότητα του ενεργητικού τους. Κάθε ένα χρειάζεται μια εστιασμένη λύση, και κανένα δεν μπορεί να λυθεί αν δεν λυθεί και τα άλλο».
«Αντί να αντιδρούν σε πιθανές επιπτώσεις μιας δίδυμης κρίσης κρατικών και τραπεζικών χρεοκοπιών, οι ευρωπαίοι πολιτικοί έχουν πέσει πιο βαθιά μέσα σε μια πολιτική παγίδα «ενεργούς αδράνειας»: στον πειρασμό να διατηρήσουν το status quo με την ελπίδα ότι κάποια άψογη λύση θα προκύψει από μόνη της, κάτι που δεν πρόκειται να γίνει. Αντ ‘αυτού, πολλοί περισσότεροι τομείς της ευρωπαϊκής οικονομίας θα επιμολυνθούν, συμπεριλαμβανομένων των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών. Πράγματι, αυτή ήταν η παγίδα που έπληξε τις ΗΠΑ μετά την κρίση του 2008, και είναι αυτό που συμβάλλει σήμερα στις προοπτικές πολυετούς βραδείας ανάπτυξης, υπερβολικής ανεργίας, αλλά και στις επαναλαμβανόμενες ανησυχίες σχετικά με τον προϋπολογισμό τους».
«Αντί να προσπαθουν να διατηρήσουν μια ολοένα και πιο ασταθή και επικίνδυνη κατάσταση, οι πολιτικοί θα πρέπει τώρα να επιχειρήσουν τολμηρές και συντονισμένες προσεγγίσεις. Όπως έχω υποστηρίξει και αλλού, η Ευρώπη θα πρέπει να προπορευτεί αναγνωρίζοντας τις εγγενείς αντιφάσεις της σημερινής Ευρωζώνης και να επιλέξει μια μικρότερη, λιγότερο ατελή, και συνεπώς ισχυρότερη ένωση. Την ίδια στιγμή, οι εθνικές κυβερνήσεις θα πρέπει να ξεκινήσουν τις κατάλληλες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που θα αυξήσουν τη πραγματική και τη δυνητική ανάπτυξη και την απασχόληση. Οι τράπεζες πρέπει να αναγκαστούν σε ανακεφαλαιοποίηση και να συμβιβαστούν γρήγορα με την εξασθένιση της ποιότητας του ενεργητικού τους. Και ο υπόλοιπος κόσμος θα πρέπει να βοηθήσει, παρέχοντας εστιασμένες εισφορές κεφαλαίου και, στην περίπτωση ορισμένων ανεπτυγμένων και αναδυόμενων οικονομιών, πιο επεκτατικές πολιτικές και όχι λιτότητα για χάρη της λιτότητας.», γράφει ο κ.Ελ Έριαν.
«Στις συναντήσεις τους στην Ουάσιγκτον αυτή την εβδομάδα, οι υπεύθυνοι για τη χάραξη πολιτικής από όλο τον κόσμο έχουν μια μοναδική ευκαιρία να αλλάξουν την πορεία των γεγονότων. Αλλά πρέπει να αναγνωρίσουν το βάθος του προβλήματος και το βαθμό στον οποίο έχουν όλοι συμφέρον να βρεθεί σύντομα μια λύση. Ίσως όμως, θα πρέπει πρώτα να διορίσουν ένα συντονιστή για την εναρμόνιση των όλο και πιο ασυνάρτητων πολιτικών πέραν των εθνικών συνόρων. Οι ιδεολόγοι θα προτιμήσουν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ενώ οι ρεαλιστές θα επιλέξουν τη Γερμανία», θεωρεί ο κ.Ελ Έριαν.
Και καταλήγει ο διευθύνων σύμβουλος της PIMCO: «Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής αντιμετωπίζουν μια ψυχρή επιλογή. Είτε θα κατευθυνθούν προς μια ομαλή οικονομική απάντηση, είτε θα αναγκαστούν να «καθαρίσουν» μετά από μια χαοτική, ad hoc, ακατάστατη εξέλιξη. Το πρόβλημα της Ευρώπης είναι τώρα πρόβλημα όλου του κόσμου. Και ένα τέτοιο παγκόσμιο πρόβλημα απαιτεί λύση σε παγκόσμιο επίπεδο».
πηγή: Foreign Policy
άλλα σχετικά άρθρα:
Relevant news
Χρονικά περιθώρια και trading
Τα πλεονεκτήματα της χρήσης μεγαλύτερων χρονικών πλαισίων στις συναλλαγές forex Όπως αφέθηκε να εννοηθεί σε…
Χρυσός: θετικές προοπτικές, παρά την υποχώρηση
Αγοραστές χρυσού οι κεντρικές τράπεζες των αναδυόμενων οικονομιών Ανακοινώθηκε πρόσφατα πως η Τράπεζα του Μεξικού,…
Χώρες με μεγάλης διάρκειας αποθέματα πετρελαίου
Οι δέκα μεγαλύτερες πετρελαϊκές υπερδυνάμεις του μακρινού μέλλοντος Υπάρχουν σήμερα πενήντα χώρες που παράγουν πάνω…
Η επίδραση της υποβάθμισης των ΗΠΑ στο πετρέλαιο
Ζοφερό το μέλλον του αμερικανικού νομίσματος αν το εγκαταλείψουν οι πετρελαιοπαραγωγές χώρες Η υποβάθμιση της…
Υποβάθμιση της Κύπρου από τη Fitch
Κατά τρεις βαθμίδες υποβαθμίζεται η πιστοληπτική ικανότητα της Κύπρου λόγω έκθεσης της οικονομίας της στην…
υποφέρετε από «παράλυση λόγω ανάλυσης»;
Η υπερβολική τεχνική ανάλυση της αγοράς μπορεί να βλάψει σοβαρά τις συναλλαγές σας Η «παράλυση…