κρίση χρέους και εμπιστοσύνης

σε κατάσταση νευρικής κρίσης οι ευρωπαϊκές τράπεζες (και οι μέτοχοι τους)

σε κατάσταση νευρικής κρίσης οι ευρωπαϊκές τράπεζες (και οι μέτοχοι τους)Ξεχάστε προς στιγμή όλα τα πρωτοσέλιδα που δημιουργήθηκαν από τις τελευταίες δηλώσεις από τη Μέρκελ, τον Τρισέ και των υπολοίπων για το ποιος είναι ο καταλληλότερος τρόπος για να σταθεροποιηθούν οι αγορές κρατικών ομολόγων. Αντ’αυτού εστιάστε τη προσοχή σας στο παρακάτω διάγραμμα ενός αντιπροσωπευτικού δείκτη των ευρωπαϊκών τραπεζικών μετοχών. Τα πράγματα είναι σχεδόν τόσο άσχημα όσο ήταν στα τέλη του 2008.

Μπορεί μεν οι ευρωπαίοι πολιτικοί και οι τραπεζίτες να λένε ότι αυτή η υποχώρηση των τιμών είναι αδικαιολόγητη, αλλά στο τραπεζικό τομέα, όπως και σε κάθε «παραστατικό» νομισματικό σύστημα, όλα είναι θέμα εμπιστοσύνης. Στις τράπεζες, είναι όλα έχουν να κάνουν με το βραχυπρόθεσμο δανεισμό τους και τη παροχή μακροχρόνιων πιστώσεων και την προϋπόθεση ότι οι τράπεζες μπορούν να διαχειριστούν αυτή την αναντιστοιχία στους χρόνους ωρίμανσης.

Προς το παρόν, το πρόβλημα έχει να κάνει με τα κεφάλαια. Πολλοί πιστεύουν ότι οι τράπεζες πρέπει να αντλήσουν περισσότερα κεφάλαια, όπως έκαναν τα αντίστοιχα βρετανικά και αμερικανικά πιστωτικά ιδρύματα το 2008 και το 2009. Εάν κάποιος είναι σήμερα μέτοχος σε μια ευρωπαϊκή τράπεζα, τότε μπορεί να υποθέσει πως κάθε νέα αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου θα αποβεί εις βάρος του λόγω της αύξησης του αριθμού των μετοχών της εις βάρος των παλαιών μετόχων (dilution). Όσο περισσότερο η τιμή της μετοχής υποχωρεί, τόσο μεγαλύτερο είναι το dilution που πιθανόν να γίνει. Τελικά, οι κυβερνήσεις των διαφόρων ευρωπαϊκών κρατών ίσως χρειαστεί να διαθέσουν τα αναγκαία κεφάλαια, και στη περίπτωση αυτή, λαμβάνοντας υπόψη τους όρους που μπορεί να απαιτήσουν οι κυβερνήσεις, οι μέτοχοι των τραπεζών έχουν κάθε δικαίωμα να ανησυχούν.

συναλλαγές σε CFD forex, ελληνικών και ξένων μετοχών, χρηματιστηριακών δεικτώνETF και διαφόρων εμπορευμάτων με τη πλατφόρμα της Plus500 στα ελληνικά!

Στο πλαίσιο αυτό, όλη αυτή η συζήτηση περί εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ δεν είναι εποικοδομητική. Θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι μια ελληνική έξοδος θα εκτονώσει τη πίεση και θα επιτρέψει στις άλλες χώρες να αντιμετωπίσουν τα δικά τους προβλήματα. Αλλά, όπως επισημαίνει ο Willem Buiter της Citigroup σε πρόσφατη ανάλυση του, μια έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ δημιουργήσει ένα ισχυρό και ιδιαίτερα ορατό προηγούμενο. Από τη στιγμή που η Ελλάδα θα έχει εξέλθει, αναμένεται ότι οι αγορές θα επικεντρωθούν στην χώρα ή στις χώρες που είναι πιθανότερο να την ακολουθήσουν και να βρεθούν εκτός της Ευρωζώνης.

Ο κάθε καταρτισμένος στα οικονομικά θέματα καταθέτης θα μπει στο πειρασμό να αποσύρει τις καταθέσεις του από τις χώρες που θεωρούνται πως βρίσκονται σε κίνδυνο, ακόμα και αν ο κίνδυνος αυτός είναι μικρός. Κάθε καταθέτης που δεν θεωρεί μηδενικό τον κίνδυνο μιας μελλοντικής επανεισαγωγής ενός νέου εσκούδο, μια νέας λιρέττας ή μιας νέας πεσέτας θα αποσύρει τις καταθέσεις του και θα τις μεταφέρει στις λίγες εκείνες χώρες που είναι πιθανότερο να παραμείνουν στην Ευρωζώνη σε κάθε περίπτωση, δηλαδή στη Γερμανία, στο Λουξεμβούργο, στην Ολλανδία, στην Αυστρία και στη Φινλανδία.

Η αδυναμία πρόσβασης των τραπεζών σε χρηματοδότηση και η φυγή των καταθέσεων στα κράτη της «ευρωπαϊκής περιφέρειας» θα δημιουργήσει μια οικονομική καταστροφή και μια βαθιά ύφεση στην ευρύτερη περιφέρεια της Ευρωζώνης.

Αυτοί οι φόβοι βρίσκονται σαφώς πίσω από τις θλιβερές χρηματιστηριακές επιδόσεις των ευρωπαϊκών μετοχών και δεικτών, με τον Dax να έχει απολέσει περίπου το ένα τρίτο της τιμής του από το περασμένο Μάιο. Αυτό εγείρει το ερώτημα αν οι μετοχές των εταιρειών εκτός του χρηματοπιστωτικού κλάδου, ορισμένες από τις οποίες έχουν διεθνή αναγνώριση και ισχυρά θεμελιώδη, είναι υπερπουλημένες έχοντας παρασυρθεί από το γενικότερα άσχημο κλίμα στις αγορές.

συναλλαγές σε CFD forex, ελληνικών και ξένων μετοχών, χρηματιστηριακών δεικτώνETF και διαφόρων εμπορευμάτων με τη πλατφόρμα της Plus500 στα ελληνικά!

πηγή: Economist

Relevant news